Ride for Hope

24 oktober

Beste mensen,

Heel leuk dat jullie ons volgen! Op dit moment staan we voor de gate te wachten om het vliegtuig in te gaan. We hebben er zin in.

Hartelijke groet,

Wiebe, Jeannette, Johan, Bas en Sander

25 oktober | etappe 1 (1)

Na een goede vlucht, volgde een korte nacht van nauwelijks 5 uur bij Gerhard in Johannesburg.

Op deze eerste etappedag stonden we voor 5 uur op om voor de drukte van Johannesburg weg te zijn! We vertrokken vroeg naar Ohrigstad…

25 oktober | etappe 1 (2)

Van daaruit fietsten we naar Hoedspruit, door de Abel Erasmuspas. Een hele pittige klim, maar wat het vooral zwaar maakte, is de temperatuur: tegen de veertig graden aan!

Dus heel slopend! Daardoor stopten we een paar keer om wat te eten en te drinken…

25 oktober | etappe 1 (3)

Maar ook om van de prachtige omgeving te genieten: echt de moeite waard om daar ook oog voor te hebben!

We zijn nu aangekomen bij de Lodge. Heerlijk om ons dan meteen te verfrissen in het zwembad en daarna te genieten van een braai.

26 oktober | etappe 2 (1)

Adembenemend mooi! Wat een geweldig mooie bergen met alle kleuren rotsen. De schoonheid en de grootsheid van deze omgeving maakt je bewust van hoe klein wij zijn en hoe groot onze God is, de Creator.

Vandaag reden we een kleinere ronde. Gisteren was echt zwaar: tegen de 40 graden. Vandaag was het ook tussen de 35 en 37 graden. Soms is er een verkoelende wind, maar vooral bij het klimmen brandt de zon op je. Er gaan veel bidons met vocht doorheen. Normaal is het in deze tijd van het jaar koeler…

26 oktober | etappe 2 (2)

Ondertussen hebben we ook te maken met tegenslagen. De koeling van de auto was kapot, en is inmiddels gelukkig provisorisch gemaakt. We hebben veel lekke fietsbanden gehad. Scherpe naalden/weerhaken van de waggebitjebossie deden ons verscheidene malen wachten op elkaar.

Gisteren brak een ketting, dan kun je geen meter verder fietsen. Door de tegenslagen worden we bepaald te dealen met de omstandigheden, waar je vaak geen invloed op hebt…

26 oktober | etappe 2 (3)

We hebben het goed samen. De sfeer is goed. De taal waarin we communiceren komt steeds dichter bij elkaar. We gaan steeds meer Zuid-Afrikaanse woorden spreken.

Aan het einde van de dag hebben we een boottocht gemaakt in de Blyde Canyon met o.a. uitzicht op 3 Rondavels: wat een prachtige rotsen! De moeite waard om dit ook te hebben gezien!! Verschillende dieren en zelfs een krokodil kwamen we tegen!

27 oktober | etappe 3 (1)

Een keuze tussen hart en verstand. Die moesten we maken vandaag. De route van vandaag begon met zo’n 45 kilometer klimmen. Daarna zouden we over rollende heuvels meer gaan dalen. Het weer begon vandaag aanzienlijk beter. Ongeveer 25 graden.

Na ongeveer 35 kilometer ging het wat regenen. Het ging steeds harder regenen. Toen we wat meer op het dalende gedeelte kwamen, regende het hard en ging het onweren waardoor we moesten besluiten te stoppen. Helaas, heel graag wilden we verder, maar verstandig was het niet in deze omstandigheden…

27 oktober | etappe 3 (2)

De omgeving is nog steeds prachtig. We rijden langs Zuid-Afrikaanse dorpjes, papierbomenplantages, plantages voor notenbomen en citrusvruchten. We moeten nu snel het verhaal afschrijven. Over enkele minuten gaat de stroom uit. In heel Zuid-Afrika hebben mensen te maken met dat ze enkele uren per dag geen stroom hebben.

Morgenvroeg gaan we weer op pad. Weer een etappe, een stap dichterbij Eswatini, waar we de kinderen van Christ’s Hope zullen gaan ontmoeten.

28 oktober | etappe 4 (1)

De uitdaging. Vandaag ging de rit van Nelspruit naar Barberton en als uitsmijter: de extra uitdaging.

Heel soepel verlieten we de hoofdstad van de provincie Mpumalanga. Volgens planning zou het vandaag vooral dalen zijn, maar toch klommen we, ook het eerste deel, naar bijna 1000 m hoogte. Maar daarna toch echt de beloofde afdaling. Met 65 km per uur sjeesden we over ’s Heren wegen, om daarna toch weer te klimmen. Het was op en neer in een schitterend landschap. De verzorging onderweg: subliem. Broodjes met pindakaas, chocopasta, energierepen, bananen en wat al niet meer…

28 oktober | etappe 4 (2)

Aankomend in Barberton zouden we linksaf kunnen richting ons verblijf in Mahalane, maar we besloten een extra uitdaging aan te gaan: een pas richting Swaziland. Aanvankelijk lukte het aardig, maar toen…

De wind werd steeds sterker: windkracht 5 tegen en het werd steiler en steiler en steiler. Kilometers achtereen met een stijgingspercentage van zo’n 18%. Staand op de pedalen alle kracht en gewicht onze fietsen omhoog persend en duwend. Soms zigzaggend over de weg. Gelukkig was dit niet gevaarlijk, want het was een rustige pas. Met geweldige vergezichten. We zagen zelfs een berg, die de koningin van Sheba wordt genoemd. Al met al was het weer een prachtige dag en weer een dag dichter bij Swaziland.

29 oktober | rustdag (1)

Vandaag is het een rustdag. We zullen niet op de fiets stappen. Wel hopen we het Krugerpark in te gaan.

Wat heeft deze tocht tot nu toe eigenlijk opgeleverd? Het doel is sponsoring voor het werk van Christ’s Hope. Op dit moment staat de teller van sponsorbijdragen op € 46.000! Een deel van dit bedrag bestaat uit 11 gesponsorde kinderen. Een kindsponsor telt voor € 1000 . Een opbrengst die Christ’s Hope supergoed kan gebruiken en hopelijk komen er nog wat kindsponsors bij!

Het fietsen/rijden door Zuid-Afrika is ontzettend mooi. We reizen met Zuid-Afrikanen die veel van de omgeving weten te vertellen. De afwisseling tussen natuur, landerijen, dorpen en steden is elke keer weer bijzonder. Wat we ook zien is de afwisseling tussen arm en rijk. De krotbuurt en de mooie wijken. Hier zullen we later nog meer van zien als we bij de locatie van Christ’s Hope aankomen. Christ’s Hope richt zich op de meest kwetsbare kinderen die in de armere wijken wonen…

29 oktober | rustdag (2)

Het fietsen zelf is heel anders dan wat we gewend zijn. Natuurlijk het klimmen en dalen zoals hier kennen we in Nederland niet. Er rijdt direct achter de fietsers een volgauto. Dat is belangrijk om de fietsers af te schermen. We kiezen verkeersluwe wegen, maar drukte is niet altijd te vermijden. En niet alle automobilisten hebben respect voor fietsers. Het is ook nog steeds wennen dat we links fietsen, en fietspaden kennen ze hier niet.

Vanmiddag hopen we een paar mooie dieren te spotten, maar onderweg hebben we al heel wat gezien. En ook nu op de plek waar we nu verblijven hebben we een prachtig uitzicht waarin we allerlei vogels en dieren kunnen zien en horen.

30 oktober | etappe 5 (1)

We zijn in Eswatini aangekomen! De vijfde etappe zit erop. Vandaag een rit van 101 kilometer. We zijn eerst de grens over gegaan waarna we op de fiets zijn gestapt.

De rit was een lekkere tocht met ‘rolling hills’. Dus minder zwaar klimwerk. Maar wel veel heuvels en heerlijke afdalingen met voor sommigen een maximumsnelheid van 72 km per uur. Aangekomen op het eindpunt van het fietsgedeelte van onze tocht wilden we graag nog verder fietsen. Dat kon niet, we reden dwars door een wildpark…

30 oktober | etappe 5 (2)

Eswatini, of zoals het een paar jaar geleden heette: Swaziland, is rustiger. De wegen zijn van goede kwaliteit en minder druk. We rijden langs heel veel suikerrietvelden en natuurlijk de klassieke Afrikaanse dorpjes.

Eswatini is een land dat bijna geheel in Zuid-Afrika ligt. Het werd tijdens de onafhankelijkheid van Zuid-Afrika in 1952 gelijk een zelfstandig land, net als Lesotho. Maar beide landen zijn economisch afhankelijk van Zuid-Afrika…

30 oktober | etappe 5 (3)

We verblijven nu op een boerderij waar een guesthouse is. Op de boerderij wordt mais verbouwd, maar ook koffiebonen voor het gehele land. De locatie is zo’n 40 km van de grens met Mozambique. Het is er prachtig, buiten horen we geen ander geluid dan een krekelkoor.

Morgenochtend gaan we naar het CarePoint: de kinderen komen daar voordat ze naar school gaan. We zijn heel benieuwd!

31 oktober | CarePoint Eswatini (1)

Vandaag bezochten we het Moyeni CarePoint in Eswatini. Wat een prachtige hartverwarmende en ook aangrijpende ervaring!

Toen we aankwamen waren alle kinderen al aanwezig. We kwamen op een vrije schooldag. Daarom was er speciaal voor ons bezoek gevraagd of de kinderen ‘s morgens al wilden komen. De kinderen verwelkomden ons met blij gezang en het was prachtig om deze waardevolle kinderen te zien. De kinderen waren er allemaal op drie na, 63 kinderen. Ze komen graag. Thuis hebben ze namelijk niet veel te doen…

31 oktober | CarePoint Eswatini (2)

We ontmoetten de kinderen in hun CareGroup. De CareGroups bestaan uit verschillende leeftijdscategorieën. Eerst is het is wat onwennig; ineens een groep vreemde, witte mensen uit een ander land voor je. Een ontzettend lief klein meisje van vier jaar kijkt geïnteresseerd naar ons. Misschien heeft ze nog nooit een witte huid gezien.

Maar al snel breekt het ijs als ze mogen laten horen wat ze kunnen. Per CareGroup zingen ze met gebaren, zeggen ze Bijbelteksten op en delen de oudsten in korte speeches wat ze geleerd hebben van de medewerkers van het CarePoint…

31 oktober | CarePoint Eswatini (3)

Het is indrukwekkend wat deze kinderen uit hun hoofd kunnen opzeggen, elke leeftijdsgroep op hun eigen wijze. De kinderen zien er goed en gezond uit. De meesten zitten al langer in het programma van Christ’s Hope.

Later worden we uitgedaagd voor een spelletje dammen. We zien de interactie van de kinderen met hun mentoren. Er is veel plezier en er is aandacht voor de kinderen…

31 oktober | CarePoint Eswatini (4)

Met de teamleider lopen we een stukje de wijk in. De kinderen wonen allemaal op loopafstand van de locatie van Christ’s Hope. De medewerker laat ons huisjes zien waar de kinderen wonen. Meestal met één ouder, de vaders zijn doorgaans niet aanwezig. Huisjes van drie bij drie meter waar zes kinderen wonen met een ouder.

Door de kinderen in het programma op te nemen wordt het gezin ontlast en geholpen. Maar er is ook aandacht voor het gezin zelf. Het geeft hen hoop!

31 oktober | CarePoint Eswatini (5)

Als we weer terugkomen op de locatie van Christ’s Hope hebben de kinderen een heerlijke warme maaltijd op. Met een high five en een glunderende lach nemen we afscheid.

We rijden over de rode gravelwegen terug naar de hoofdweg om terug naar Johannesburg te rijden. We zijn blij dat we niet hoeven te fietsen, de regen komt namelijk met bakken uit de lucht.

We hebben gezien waarvoor we hebben gefietst. Bijdragen aan een hoopvolle toekomst voor deze kinderen. Dat begint bij scholing, persoonlijke aandacht en goede, aanvullende maaltijden.

1 november | CarePoint Zuid-Afrika (1)

Tja… ons ‘Ride For Hope’-avontuur zit erop! Wat was het mooi en wat hebben we veel indrukken opgedaan. Daarnaast heel wat inspanning geleverd op welk gebied dan ook. En wat is het gaaf om gisteren en vandaag te zien waar we het voor hebben gedaan!

Vandaag ons 2e CarePoint-bezoek: het Edenpark in Johannesburg. We hebben ontbeten met de lokale medewerkers, wat een liefdevolle mensen! En er ontstonden na de gezamenlijke ‘devotion’ meteen mooie gesprekken. De kinderen kwamen om 13:00 uur…

1 november | CarePoint Zuid-Afrika (2)

Tussendoor zijn wij naar de grootste ‘giftmarket’ van Johannesburg gegaan om daar wat souvenirs te kopen. Prachtig om deze mooie mensen te zien met om hen heen de felle kleuren van stof, kleding, sieraden, maar zeker ook de houtsnijwerken.

Om 13:30 uur waren we weer op het CarePoint. Hier we hebben eerst in de groepen gekeken maar daarna heerlijk met ze buiten gespeeld. Ook nu even aftasten maar we zien dat ook nu het ijs snel was gebroken. Wat een enthousiasme en hoe leuk wanneer je met ze meespeelt…

1 november | CarePoint Zuid-Afrika (3)

Om 15:30 uur zijn we weer gegaan en werden we door de kinderen uitgezwaaid. Wat voelen we ons gezegend om dit weer te kunnen en mogen doen. “Wie geeft zal ontvangen”, nou dit kunnen we dik onderstrepen!

Vannacht om 23:55 uur vliegen we weer terug naar Nederland, met een dankbaar hart en veel mooie herinneringen!