Geschiedenis

Het ontstaan van Christ’s Hope, we schrijven het jaar 2000. Rob en Ria Barzilay bezoeken Okahandja, Namibië, waar hun dochter werkt in een kindertehuis dat op dat moment nog deel uitmaakt van Youth for Christ (YfC) Namibië. Het echtpaar wordt getroffen door de desastreuze gevolgen van het hiv-virus. Ria krijgt een baby’tje in haar handen gelegd dat lijdt aan aids. Een paar weken later hoort ze dat het is overleden.

Uit dit bezoek vloeien contacten voort tussen Ria en Jos Holtzhausen, toenmalig directeur van YfC Namibië. In 2001 wordt de Werkgroep Namibië-Wezep opgericht. Deze werkgroep legt contacten met allerlei Nederlandse stichtingen en werft actief fondsen voor een schoolproject. In maart 2003 worden de aids-activiteiten van YfC Namibië ondergebracht in een nieuwe stichting: Christ’s Hope International.

“De werkgroep Namibië-Wezep was eigenlijk het concrete begin voor onze stichting”

Die zomer maakt de jeugdgroep van Jan Bellinga de eerste jongerenreis naar Namibië. Jan wordt er geïnspireerd om te gaan werken aan de bouw van een kindertehuis in Oshikuku, in het noorden van het land. In september wordt de Nederlandse tak van Christ’s Hope International opgericht: Christ’s Hope Nederland. Jan Bellinga gaat deel uitmaken van het bestuur, waarin ook de oude werkgroepen vertegenwoordigd zijn. Rob Barzilay wordt voorzitter.

In 2004 krijgt Christ’s Hope Nederland steeds meer vorm en raken steeds meer vrijwilligers betrokken. Vanaf de zomer van 2005 werkt het bestuur aan het professionaliseren van de organisatie, met behoud van het vrijwilligerskarakter. In de binnenstad van Zwolle wordt een kantoor geopend en Jan Bellinga wordt directeur. Het werk in Afrika breidt zich uit. In verschillende landen wordt Christ’s Hope actief om kinderen die lijden door aids een betere toekomst te geven. Ze krijgen de zorg die ze nodig hebben in de kinderhuizen. Ze kunnen naar school.

“We hebben onze stichting inmiddels uitgebreid naar vele andere landen”

Sinds 2008 heeft Christ’s Hope haar beleid veranderd. Weeskinderen wonen niet meer in weeshuizen, maar zij ontvangen naschoolse opvang met onderwijs en zorg in zogenaamde CarePoints. Zij wonen bij hun (verre) familielid of buren. Christ’s Hope heeft inmiddels in  verschillende landen in Afrika CarePoints opgezet. Per CarePoint krijgen maximaal 50 kinderen onderwijs en zorg. In 2015 zijn er 21 CarePoints binnen Christ’s Hope.

“Voor een groeiend aantal kinderen betekenen we hoop op een goede toekomst”

In 2015 is Christ’s Hope International een organisatie met dertien landenorganisaties. Christ’s Hope Nederland is één van deze landen. Jan Bellinga heeft eind 2015 zijn functie als directeur neergelegd. Sindsdien is Jannetta Huisman – de Boer directeur van Christ’s Hope Nederland.

“We werken nauw met elkaar samen binnen de groeiende organisatie”

Eind 2018 neemt Jos Holtzhausen afscheid als directeur van Christ’s Hope International. David Kase, voorheen directeur van Christ’s Hope in de Verenigde Staten, is vanaf 1 januari de nieuwe internationaal directeur. Christ’s Hope heeft ook een nieuwe teamleider in Afrika: Glenn Vanthiegem.

Per 1 maart heeft Christ’s Hope Nederland een CBF-keurmerk en mag het zich een Erkend Goed Doel noemen.

Met Petra van Leeuwen heeft Christ’s Hope Nederland vanaf begin 2022 een nieuwe directeur.

De organisatie groeit, zowel in Nederland als internationaal. In Congo wordt een pilot gestart voor een programma dat aansluit bij 16-plussers: het LifeCenter. En in de Afrikaanse landen wordt de lokale fondsenwerving en samenwerking met lokale partners verder uitgebreid. Hiermee wordt de basis gelegd voor verdere groei.

“Onze visie is: het verbeteren van de levens van kwetsbare (wees)kinderen die in extreme armoede leven”

Nadat hij zich zeventien jaar vol toewijding heeft ingezet voor Christ’s Hope, gaat Dave Kase eind 2023 met pensioen. Vier jaar was hij internationaal directeur.

Dave wordt opgevolgd door Jesse Martin. Jesse zal ons als internationaal directeur leiden in onze missie:

“Kwetsbare (wees)kinderen in staat stellen de cirkel van extreme armoede, aids en geestelijke gebrokenheid te doorbreken. We doen dat door gerichte gezinszorg te bieden en hun te leren navolgers te worden van Jezus Christus.”

In 2024 helpt Christ’s Hope circa 2000 kinderen in zeven landen in Afrika: Congo, Uganda, Kenia, Tanzania, Namibië, Zuid-Afrika en Eswatini. De stichting is met name werkzaam in de allerarmste sloppenwijken van de grote steden.

Verder kent Christ’s Hope International organisaties in zeven uitvoerende landen: Verenigde Staten, Canada, Duitsland, Frankrijk, België, Verenigd Koninkrijk en Nederland.

Over alle landenorganisaties verspreid heeft Christ’s Hope circa 250 medewerkers, waaronder veel vrijwilligers.